Παγκόσμια συγκίνηση για το θάνατο του θρυλικού Μοχάμεντ Άλι

Η καρδιά ενός από τους μεγαλύτερους αθλητές όλων των εποχών, του Μοχάμεντ Αλί σταμάτησε να χτυπάει τα ξημερώματα του Σαββάτου στο Φοίνιξ της Αριζόνα. 

Ο «μέγιστος» ήταν 74 ετών και έπασχε εδώ και πολλά χρόνια από την νόσο του Πάρκινσον, ενώ είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο με αναπνευστικά προβλήματα.

«Έπειτα από μάχη 32 χρόνων με τη νόσο του Πάρκινσον, ο Μοχάμεντ Αλι πέθανε σήμερα σε ηλικία 74 ετών», ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος της οικογένειας, Μπομπ Γκάνελ. 

Ο Μοχάμεντ Άλι θεωρείται ο σημαντικότερος πυγμάχος στην ιστορία του αθλήματος και ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές του 20ού αιώνα. 

Υπήρξε ο πρώτος μποξέρ που κατέκτησε τρεις φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή, τον οποίο υπερασπίστηκε με επιτυχία συνολικά 19 φορές. 

Αποσύρθηκε οριστικά από την ενεργό δράση το 1981, έχοντας φτάσει συνολικά στις 56 νίκες, με μόλις πέντε ήττες και κατακτώντας τρεις φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων-βαρών καθώς και ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960. 

Το πραγματικό του όνομα ήταν Κάσιους Μαρσέλους Κλέι, το οποίο και άλλαξε σε Μοχάμεντ Άλι στη δεκαετία του 1960, όταν ασπάστηκε το Ισλάμ, προσχωρώντας στην οργάνωση των «Μαύρων Μουσουλμάνων».

 Έντονα πολιτικοποιημένος στα χρόνια της καριέρας του τοποθετήθηκε ανοιχτά σε θέματα που είχαν σχέση με την ελευθερία των Αφροαμερικανών στις Ηνωμένες Πολιτείες και είχε αρνηθεί να καταταγεί στον αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, στάση για την οποία φυλακίστηκε και του αφαιρέθηκε προσωρινά ο τίτλος του πρωταθλητή. 

Αδιαφιλονίκητος παγκόσμιος πρωταθλητής στην κατηγορία βαρέων βαρών, ο άνθρωπος τον οποίο αποκαλούσαν «The Greatest» (ο μέγιστος) είχε συγκλονίσει τις ΗΠΑ το 1967 αρνούμενος να υπηρετήσει τη στρατιωτική του υπηρεσία και να πολεμήσει στο Βιετνάμ, λόγω των θρησκευτικών του πεποιθήσεων. 

Ωστόσο, ξαναέγινε παγκόσμιος πρωταθλητής το 1974, κερδίζοντας τους τίτλους του WBA και του WBC, όταν νίκησε με νοκ άουτ (στον 8ο γύρο) τον Τζορτζ Φόρμαν σε έναν αγώνα που διοργανωθεί στην Κινσάσα του τότε Ζαΐρ, σήμερα Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, και έμεινε στην ιστορία ως «βροντή στη ζούγκλα».

Έχασε τον τίτλο του από τα σημεία από τον Λέον Σπινκς στις 15 Φεβρουαρίου του 1978 και τον ανέκτησε στη ρεβάνς στις 15 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Τελείωσε την επαγγελματική του σταδιοδρομία με ήττα στα σημεία από τον Τζαμαϊκανό Τρέβορ Μπέρμπικ, στις 11 Δεκεμβρίου του 1981 στο αθλητικό κέντρο Βασίλισσα Ελισάβετ στο Νασάου.

Το 1996, αν και φανερά καταπονημένος από τη νόσο του Πάρκινσον, ήταν ο άνθρωπος που άναψε την Ολυμπιακή Φλόγα στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Ατλάντα, χαρίζοντας συγκλονιστικές εικόνες σε εκατοντάδες εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο. 

Το 2005 τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, την ανώτατη τιμητική διάκριση του αμερικανικού κράτους για τους πολίτες. 

Πρώτες αντιδράσεις

Ο θάνατος του Μοχάμεντ Άλι σκόρπισε πένθος σε όλο τον αθλητικό -και όχι μόνο- κόσμο, που έσπευσε να μιλήσει γι' αυτόν και να υποκλιθεί στην εμβέλεια της προσωπικότητάς του. 

Ο δις παγκόσμιος πρωταθλητής Τζορτζ Φόρμαν, ο μεγάλος αντίπαλός του στο «Rumble in the Jungle», υποστήριξε ότι ο Άλι ήταν «η μεγαλύτερη προσωπικότητα που πέρασε και θα περάσει ποτέ από τον αθλητισμό. 

Είναι ένας από αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους, που συναντάς ίσως για μόλις μία φορά στη ζωή σου, όπως μία ολική έκλειψη ηλίου. 

Δεν θα ξαναδούμε κάτι τέτοιο ποτέ. Το μποξ δεν αρκεί για να τον καθορίσει. Ήταν η μεγαλύτερη προσωπικότητα στην ιστορία. Ένα μέρος μου, το καλύτερο, έφυγε μαζί του».

Ο πρώην παγκόσμιος πρωταθλητής Εβάντερ Χόλιφιλντ, δήλωσε:

 «Είμαι χαρούμενος που γνώρισα τον Άλι, επειδή όταν ήμουν οκτάχρονο παιδί, μου είπαν να γίνω σαν κι αυτόν. 

Το να πεις ότι είμαι ο καλύτερος, σε βάζει σε θέση στόχου. Αυτό έκανε ο Άλι. Είναι εκπληκτικό που έγινε τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής». 

Ο Μάικ Τάισον έκανε διαρκώς tweets και ποσταρίσματα στο facebook, με φωτογραφίες του Άλι και μηνύματα όπως «ο Θεός ήρθε γι' αυτόν τον πρωταθλητή. Αντίο σπουδαίε». 

Ο περιβόητος promoter αγώνων, του οποίου η πρώτη δουλειά ήταν το "Rumble in the Jungle" στο Ζαΐρ, σημείωσε: «Πάντα ήταν εδώ.

 Έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για το καλό του κόσμου. 

Ας γιορτάσουμε τη ζωή του. 

Δεν είναι ώρα για πένθος. 

Είναι ώρα να προσπαθήσουμε να διαδώσουμε τη δουλειά που έκανε και να κουβαλήσουμε το βάρος που αφήνει πίσω του, να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι είναι οι πιο σημαντικοί».

ΠΗΓΗ